ILADS artsen geven langdurige antibiotica in combinatie met natuurlijke ondersteunende middelen.

Welke ab’s zijn er? En wat is de werking?
Verschillende soorten antibiotica die worden ingezet tegen Lyme zijn:

Doxycycline is een antibioticum uit de tetracycline groep en wordt toegepast bij een aantal bacteriële infecties. Doxycycline is eerste keus bij een groot aantal infectieziekten, onder andere van bacteriële luchtweginfecties tot chlamydia en de ziekte van Lyme. Doxycycline mag niet gebruikt worden door zwangere vrouwen of kinderen onder de 8 jaar vanwege het risico van aantasting van botten of tanden. De werking is het gevolg van remming van de eiwitproductie in de daarvoor gevoelige bacteriën door blokkade van de ribosomen. Menselijke (eukaryote) cellen hebben 80s ribosomen, bacteriën (prokaryoten) 70s ribosomen. Door dit verschil kan selectief de eiwitproductie in bacteriën worden geremd. Omdat de mitochondriën van menselijke cellen ook 70s ribosomen bevatten is er toch een effect op menselijke cellen te verwachten. Doxycycline is een bacteriostatisch middel. Het is daarom beter om het niet tegelijk te geven met een bactericide middel als penicilline. De reden hiervoor is dat een bactericide bacteriën doodt, en een bacteriostatisch middel alleen werkt bij bacteriën die zich daadwerkelijk delen.

Minocycline is een tweede generatie, langwerkende tetracycline, geïntroduceerd rond dezelfde tijd als doxycycline. De twee geneesmiddelen hebben veel gemeenschappelijke kenmerken: lange halfwaardetijd, eenmaal of tweemaal daagse toediening, uitstekende biologische beschikbaarheid, en gelijkwaardige bloed en weefsel niveaus toegediend intraveneus of oraal. Maar de twee geneesmiddelen verschillen in een aantal belangrijke opzichten, Minocycline en doxycycline zijn zeer vetoplosbaar. Minocycline is 10 keer meer vetoplosbaar tov een conventionele tetracycline en doxycycline 5 keer meer. Het klinisch belang van deze eigenschap is dat minocycline goede weefselpenetratie heeft en een uitstekende penetratie van het centraal zenuw stelsel. (dus sterker dan doxycyline)

Clarithromycine is een macrolide antibioticum. Macroliden inhiberen de bacteriële eiwitsynthese door blokkering van de translocatiereactie ter hoogte van het (bacteriële) 50S-ribosoom. Het antibacterieel spectrum van Claritromycine is vergelijkbaar met dat van Erythromycine, maar de werking tegen Gram-negatieven is beter, in het bijzonder tegenover Legionella pneumophila. Het middel is bacteriostatisch en tegen sommige stammen zelfs bactericide: Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae en Neisseria gonorrhoeae. Clarithromycine kan worden gebruikt tegen borrelia en bartonella.

Telithromycine (merknaam Ketek) is de eerste vertegenwoordiger van een nieuwe antibioticafamilie, de ketoliden, een groep semi-synthetische antibiotica die sterk aanleunt bij de macroliden. In vergelijking met het antibacterieel spectrum van de macroliden heeft telithromycine een uitgebreider spectrum. (Ketek wordt soms afwisselend gegeven met Clarithromycine, ze hebben +/- een zelfde werking maar belasten de lever op een andere manier.)

Azithromycine kan oraal of per infuus toegediend worden. Azithromycine dringt heel diep in de cellen door en kan de L-vorm van borrelia doden. Magnesium mag niet ingenomen worden op de dagen waarop je Azithromycine inneemt.

Ceftriaxon (merknaam Rocephine) is alleen maar per infuus toe te dienen. Rocephine gaat door de bloed-hersenbarrière als één van de weinige antibiotica.

Metronidazol (merknaam Flagyl) wordt als cystebreker gebruikt. Metronidazol werkt tegen bepaalde bacteriën, amoeben en andere eencellige parasieten. Artsen schrijven het voor bij infecties met parasieten, zoals giardiasis en trichomonas, infecties met amoeben, infecties met bacteriën, bacteriële vaginose, huidinfectie, maag- en darmzweer en stofwisselingsziekte. Alcohol is sterk af te raden bij dit medicijn.
In de bijsluiter van dit product is het volgende te vinden: “Wanneer u dit geneesmiddel langer dan 10 dagen gebruikt kunnen er veranderingen in uw erfelijk materiaal (DNA) optreden.”

Tinidazol (merknaam Fasygin) wordt als cystebreker gebruikt. Tinidazol is een antiparasitair en antibacterieel middel. Het heeft ongeveer dezelfde werking als metronidazol. Alcohol is ook sterk af te raden bij dit medicijn. Dikwijls worden beide middelen afgewisseld omdat het afgeraden wordt om meer dan 10 dagen aan een stuk deze middelen te nemen.

Lymecycline (merknaam Tetralysal) is een antibioticum (geneesmiddel dat bacteriën doodt) voor oraal gebruik. Lymecycline behoort tot de familie der tetracyclinen. Lymecycline wordt gebruikt bij infecties (besmettingen) veroorzaakt door organismen (levende wezens) die gevoelig zijn voor tetracyclinen, zoals: ernstige vormen van acne vulgaris (puistjes) en rosacea (een huidaandoening), infecties van de ademhalingswegen, infecties van de urinewegen en het voortplantingsstelsel, infecties van de galwegen, infecties van de ogen.

Roxitromycine (merknaam Rulide) Semisynthetisch bacteriostatisch middel, behorend tot de macroliden. De werking berust op remming van de eiwitsynthese van de bacteriële cellen door binding aan de 50s subeenheid van de ribosomen. Gevoelig zijn: Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae, Chlamydophila psittaci, Legionella pneumophila en Mycoplasma pneumoniae.

Rifampicine (merknaam Rifadine) is effectief tegen vele gram-positieve bacteriën en ook tegen enkele gram-negatieven. Het wordt gebruikt tegen Tuberculose (daar is het het meest bekend door), maar werkt ook goed tegen Bartonella en zou ook werken tegen Borrelia.

Behandelingsmethodes
Meestal worden verschillende antibiotica of andere geneesmiddelen samen ingezet om zo op de verschillende levensvormen van de borrelia te kunnen inwerken. Ook wordt soms een co-infectie behandeld samen met borrelia.